زیبایی های طبیعت:

1. رفتن وحش:

حیوانات وحشی، در عصر امام زمان (عج)، دیگر وحشی نخواهند بود. در روایت آمده است: «گوسفند، گرگ، گاو، شیر، مار و انسان از یکدیگر در امان اند.» (1)
همچنین از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) روایت است که فرمودند: «در قصه ی مهدی که چرا می گویند گوسفند و گرگ در یک مکان اند، اطفال با مارها بازی می کنند و عقرب ها آنها را با چیزی اذیت نمی کنند، [به این خاطر است] که شرّ می رود و خیر می ماند.» (2)

2. بارانهای فراوان
با بارانهای فراوانی که در آن زمان می بارد، زمین، حاصلخیز می شود و سبزه زار همه جا را فرا می گیرد. خداوند در قرآن می فرماید: «روزی که زمین به زمین دیگری تبدیل می شود.» (3) و در روایت آمده است که با ظهور حضرت مهدی (عج) این تغییر رخ می نمایاند. (4)
رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) فرمودند: «اهل آسمان و زمین، مرغان، وحشیان و ماهیان در دریا به [وسیله ی] او مسرور می شوند. باران در دولت او زیاد و نهرها کشیده می شود...» (5)
و در روایت دیگری از ایشان آمده است که آسمان چیزی از باران خود را نگه نمی دارد و همه را بر سر زمینیان می ریزد. (6)

3. سرسبزی و برکت
علاوه بر رونق کشاورزی، که در بخش عصر شکوفایی اقتصادی در همین ویژه نامه به آن پرداختیم، زمین، به بهشتی سبز و دل نشین مبدل می گردد. جهانی که هیچ کویری ندارد.
رسول خدا (ص) فرمودند: «زمانی که وقت خروج قائم (عج) بشود، منادی از آسمان ندا می دهد: ای مردم! مدت ستم ستمگران بر شما پایان یافت و بهترین امّت محمد، ولی امر شده است [...] پس در آن زمان مرغان در آشیان خود جوجه گذارند و ماهیان در دریاهای خود و نهرها جاری شود، آب چشمه ها بسیار شود و زمین هرچه میوه و روزی دارد می رویاند.» (7)
حضرت علی (ع) نیز فرمودند: «قائم ما که ظهور فرماید [....] زمین گیاهانش را بیرون آورد [...] تا آنجا که یک زن از عراق تا شام پیاده می رود و جز بر روی گیاهان پا نمی گذارد.» (8)

پی نوشت:
1. کمال الدین و اتمام النعمه، ص 652؛ به نقل از نهاوندی، علی اکبر، العبقری الحسان، ج 7، ص 341
2. عقد الدرر فی اخبار المنتظر، ص 159؛ به نقل از همان، ص 342
3. سوره ی ابراهیم، آیه ی 48
4. الغیبة نعمانی، ص 146؛ به نقل از نهاوندی، علی اکبر، همان، ص 345
5.  عقدالدرر فی اخبار المنتظر، ص 149؛ به نقل از همان، ص 346
6. العمده، ص 436؛ به نقل از همان.
7. الاختصاص، ص 208؛ به نقل از همان.
8. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 13، ص 182؛ به نقل از صدر، محمد، تاریخ پس از ظهور، ص

ادامه دارد...